હુતૂતૂતૂ…

 ‘હુતૂતૂતૂ… જામી રમતની ઋતુ’

કોમવેલ્થ ગેઈમ્માં ઈન્ડિયાના ગોલ્ડ મેટલ ટેલી વધતી ચાલી છે, એવા સમયમાં એક ફેઈસબુક મિત્રે શ્રી અવિનાશ વ્યાસના ગીત ‘હુ તુ તુ તુ’ ની વાત લખી. આટલા વર્ષોમાં તો ફક્ત ટ્યુન પર ધ્યાન હતું શબ્દોની રમતની ખબર જ ન હતી. પણ હવે નજર કરતાં લાગવા માંડ્યુ કે આ તો આખા જીવનદર્શનની – વાસ્તવિકતાની વાત લખી છે.

         આપો   આપ   એક  મેકના   થઈને   ભેરુ  સારું

         જગત  રમતું  આવ્યું  ને  રમે  છે   હુ તૂ તૂ તૂ તૂ

અવિનાશભાઈ એ લખ્યું ત્યારે એકમેકના ભેરુની વાત સાચી હશે, પણ હવેતો ‘ભેરુ’ માં FB ની જ મિત્રતા રહી છે. હાય હલ્લો કહેવાનું, લાઈક કરવાનું (ગમેકે ન ગમે ! નહીંતર FB ના પેઈજ પર કોડીની કિંમત થઈ જાય, અહીં તો સૌની નજરમાં રહેવાનો પ્રયત્ન કરવાનો છે.)

વર્તમાનનીની વાસ્તવિકતા અહીંથી શરુ થઈ –

એક મેકને મથે પકડવા સારા નરસા સ્વારથ સાથે

ધમ્માચકડી  પકડા પકડી અવળે સવળે આટે પાટે

ફક્ત અને ફક્ત સ્વાર્થના સંબંધોનું જોર વધ્યું છે. આ નિરાશાનો સુર નથી પણ વાસ્તવિકતા છે. મુખવટો ચડાવી સૌ કહે છે – ‘સાવ એવું નથી’ જો મીડીયા સમાજનું પ્રતિબિંબ હોય કઈ ફીલમ કે કઈ સીરીયલ ‘અવળા સવળા પાટા’ વગરની છે. ક્યારેક દુધના ઉભરાની જેમ માનવતા ઉભરા આવી જાય છે પણ એ ક્ષણિક હોય છે, આ ઉભરા વાસ્તવિકતામાં બદલાતી વખતે ફરી ગણત્રીઓના જાળામાં સપડાય જાય છે. ‘ખમીરનો ખેલ’ મંડાતો જ નથી. (ફીક્સીંગન કિસ્સાઓ છાસવારે વર્તમાન પત્રોની હેડલાઈન બનતી રહે છે.)

જાત  જાત   ભાત  ભાતના    વિચાર  દાવ  પેચ

કયારે મળે લાગ અને ક્યારે લૂંટું?

અગાઊ ‘ટાંટીયાખેંચ’ની વાત કરી હતી, એ પ્રમાણે ક્યારે તક મળે અને ક્યારેપછાડું.

પરને કેમ  પરાજિત કરવો

    અંતર પ્રગટી એક જ આશે

બસ જાણે દરેક માનવી આ એક જ આશ થી જીવતો હોય એવી પ્રતિતિ થાય. પોતાની લીટી મોટી કરવાની બદલે બીજાની લીટી નાની કરવાનો જ પ્રયત્ન કરીએ છીએ.  અવિનાશભાઈએ છેલ્લી લાઈનમાં મોટો ફટકો મારી દીધો…. રાખના રમકડા…… મારા રામે રમતા રાખ્યા…. યાદ આવી ગયું.

વિધ  વિધ   નામ   ધરી   સંસારની  કેડી   માથે

ખાકના ખિલોના રમે સાચું અને જૂઠું

અંતમાં એક સત્ય બહાર આવે, સર્વત્ર ‘હું’ છવાયેલ છે.

જ્યાં સુધી આ ‘હું’ માંથી ‘એક મેકના ભેરુ’ નહી બનીએ ત્યાં સુધી ‘સ્વાર્થ’, ‘ધમાચકડી’, ‘વિચારના દાવપેચ’, ‘કેમ પરાજીત કરવો’, ચાલતું રહેશે.

સંગીત રસીયા માટે માવજીભાઈની સેવા હાજર જ છે – મન્નાડે અને મહેન્દ્રકપુર બંનેના અવાજમાં સાભાર સાંભળી લેશો.

http://mavjibhai.com/MadhurGeeto/hutututu.htm